Mijn moeder was een van de twee naamgeefsters van mijn blog (samen met dochter Anne) en heeft mij de liefde voor het handwerken bijgebracht.
Ondanks haar hoge leeftijd was mijn moeder nog zeer betrokken bij de familie en haar omgeving. Heel kenmerkend was dat ze iedereen, ook de verzorgers in het zorgcentrum waar ze de laatste twee jaar liefdevol werd verzorgd, bij naam kende. Moeilijke of niet vaak voorkomende namen schreef ze op in een notitieboekje, dat ze raadpleegde als ze zich een naam even niet herinnerde.
Beroemd waren haar lieve glimlach en twinkelende ogen als je bij haar op bezoek kwam. Het was dan ook bepaald geen opgave om even bij haar langs te gaan, ze was altijd in een goed humeur.
Als echte natuurliefhebber genoot ze van de vogeltjes die zich bij haar balkonnetje meldden voor een lekker hapje van de voederkrans of voor de broodkorstjes die ze zorgvuldig in een trommeltje bewaarde. Met mijn zus Natuurkieker Coby is ze vaak mee geweest om een autoritje door de omgeving te maken. Wat kon ze daar ook van genieten!
Tot het laatst heeft ze ook gebreid, truitjes en later ook nog babysokjes, wantjes en mutsjes.
Dit zijn haar allerlaatste werkstukken:
 |
| gebreid kindertruitje |
 |
| babysokjes |
Verbazend knap dat ze zo netjes en regelmatig kon breien terwijl haar rechterhand door een herseninfarct niet meer goed functioneerde. Het patroontje van de babysokjes kun je HIER vinden.
Als ik bij mijn moeder kwam, had ik ook altijd wat te breien of te haken mee. Dat vond ze super gezellig: samen kletsen en breien.
We missen haar allemaal heel erg, maar we nemen een schat aan mooie herinneringen in ons hart mee. Daarmee toveren we net zo'n mooie glimlach op ons gezicht als zij altijd had ......!
 |
| mam |
Betsy
